چه کسی کار کنترل بیت کوین را انجام می دهد؟

به راستی چه کسی کنترل بیت کوین را بر عهده دارد؟ خب کنترل بیت کوین در واقع بر عهده ی شخص خاصی نیست؟ زیرا مالکیت بیت کوین به نام کسی نیست؟ بیت کوین را می توان ارز دیجیتالی دانست که مالکیت معنوی آن متعلق به همه می باشد. در این مورد خاص حتی همان ساتوشی ناکاموتو نیز هیچ ادعایی ننموده است. زیرا اصلا خودش را معرفی نکرده است. حالا به تشریح ساختار شبکه ی بیت کوین و انواع گره های آن که نود نام دارند می پردازیم. تا به این صورت بهتر متوجه شوید که کنترل بیت کوین در واقع در دست همه ی کاربران آن می باشد. تک به تک. این که بگوییم بیت کوین متعلق به چه کسی است. مانند این است که بگوییم خود اینترنت متعلق به کیست؟ خب معلوم است. هیچ کس.

اینترنت و بیت کوین از این جهت با هم شباهت هایی را دارند. هر دو متعلق به شخص و ارگان خاصی نیستند. هر دو در واقع یک خدمت می باشند. که برای تسهیل امور به وجود آمده اند. نه برای این که شخص و یا گروهی بتوانند با توسل بر آن ها اقدام به تحریم و اعمال قدرت بر روی دیگران نماید. بیت کوین البته کمی عمومی تر از مفهوم اینترنت است. چرا که همان طور که گفتیم کنترل بیت کوین تنها بر عهده ی کاربران آن است. در حالی که اینترنت را بعضی مواقع دولت ها هم کنترل می نمایند.

 

آیا ما نیز کنترل کننده ی بیت کوین هستیم؟

درست از زمانی که یک کیف پول بر روی سیستم عامل خود نصب کنید و اقدام به خرید و فروش آن نمایید. و یا زمانی که اقدام به نگه داری آن کنید می توانید به اندازه ی سهم خود تان کنترل بیت کوین را در دست بگیرید. در سیستم بیت کوین همیشه برای پیش برد کار ها تمام اعضا باید با هم به یک تجمیع آراء برسند. برای همین هم می توان چنین استنباط نمود که بروز تغییرات نا مناسب در ساختار بیت کوین به دست شخص خاصی ممکن نیست. و باید حتما همه ی افراد و جامعه ی استفاده کننده ی آن چنین تغییری را بپذیرند و تایید نمایند. پس احتمال این که تغییرات نا مناسب در چنین ساختاری هویدا شود.

مانند این است که زمین به آسمان برسد. البته در این میان افرادی هستند که نقش بیشتر و پر رنگ تری را در کنترل بیت کوین بر عهده دارند. مانند ماینر ها که استخراج کنند گان خود بیت کوین هستند. این ماینر ها کار شان تایید تراکنش ها می باشد. البته زمانی که به محدوده ی بیست و یک ملیونی بیت کوین برسیم. و دیگر بیت کوینی در کار نباشد به احتمال زیاد این نقش هم کم رنگ تر از گذشته خواهد بود. گروه دیگری که ممکن است نقش پر رنگ تری در کنترل بیت کوین داشته باشند توسعه دهندگان شبکه هستند.

آن هایی که می توانند به روز رسانی هایی را در شبکه تزریق نمایند. البته آن ها هم به طور خود سرانه نمی توانند اقدام به چنین کاری نمایند. و باید حتما رضایت صد درصدی جامعه ی استفاده کنند گان بیت کوین را در اختیار داشته باشند.

 

 

گروه سوم شامل چه کسانی می باشد؟

گروه سوم شامل کسب و کار ها و استارت آپ هایی می گردد که در همین حوزه فعالیت دارند. یعنی تولید کنندگان دستگاه های ماینر، صرافی‌ های ارز های دیجیتال، تیم‌ های توسعه ی کیف پول ‌ها و یا کسب و کار هایی که بیت کوین را به عنوان روش پرداخت پذیرفته‌ باشند. همه ی این مشاغل و استارت آپ ها به نوبه ی خود نقش پر رنگی را در توسعه ی بیت کوین ایفاء می نمایند. اما حتی در این مورد هم آن ها نمی توانند به تنهایی کاری از پیش ببرند و باید حتما نظر جمع را نیز با خود داشته باشند. می بینید؟ دموکراسی یعنی این. چنان که گفتیم خریداران و معامله ‌گران بیت کوین نیز می توانند سهم خود شان را در کارکرد شبکه داشته باشند. و برای آن تصمیم گیری نمایند. اما چگونه؟

به این صورت که اگر خریدار بیت کوین زیاد شود. قیمت آن هم بالا خواهد رفت. در این صورت ماینر ها با قدرت بیشتری اقدام به استخراج بیت کوین می نمایند. سپس توسعه دهندگان هم بیشتر به فکر بهبود شبکه خواهند بود. سپس شرکت های دیگری هم در این چرخه ورود پیدا خواهند نمود. و در کل به نفع بیت کوین خواهد بود. به طور کلی می توان چنین گفت که هر چقدر بیت کوین خواهان بیشتری را داشته باشد. و هر چه قدر متقاضی بیشتری داشته باشد. ارزش و کارکرد شبکه بیشتر و بیشتر خواهد بود.

 

کمی در مورد معماری بیت کوین بدانیم

در این قسمت شبکه ی بیت کوین را به لحاظ فنی بررسی خواهیم نمود. ساخت این شبکه تا کنون به صورت Peer to Peer یعنی همتا به همتا بوده است. که مخفف آن هم می شود P2P. حالا مشکل دو تا شد. همتا به همتا دیگر چیست؟ همتا به همتا یعنی شبکه تشکیل شده است از یک سری کامپیوتر و پردازنده که به هم وصل می باشند و مانند هم هستند. ضمنا بدون واسطه با یکدیگر ارتباط برقرار می نمایند. دقیقا چیزی شبیه به خود اینترنت با این تفاوت که بیت کوین یک سیستم محتوایی نیست. بلکه مالی می باشد. حالا به هر یک از کسانی که در این فرایند شبکه شدن کمک کنند یک گره یا نود می گویند. که به صورت Node نوشته می شود. حالا ما چگونه می توانیم یکی از این نود ها باشیم؟ این هم خیلی ساده است.

کافی است نرم افزاری را به نام Bitcoin Core دانلود کرده و بر روی سیستم خود نصب نمایید. حالا شما هم به شبکه پیوسته اید. و از این پس یک گره و یا نود نامیده می شوید. دوباره می گوییم. در این شبکه تمامی گره ها با هم برابری دارند. از چه جهت از این جهت که تمام مسئولیت ها و خدمات بین آن ها دقیقا به طور مساوی تقسیم می گردد. شما به عنوان یک نود همان قدر در این شبکه مسئول می باشید که همتای شما در ایالات متحده مسئولیت دارد. حالا نام توپولوژی این شبکه مِش می باشد. که ظاهر سطح آن فلت است.

 

 

سرور مرکزی بیت کوین کجاست؟

خود تان را خسته نکنید. به این وسیله هم نمی توان فهمید کنترل بیت کوین در دست کیست. زیرا بیت کوین هیچ سروری ندارد. تا چه برسد به سرور مرکزی. همان طور که گفتیم وظیفه ی انتقال اطلاعات تنها بر عهده ی خود کاربران آن است. شبکه چه زمانی می خوابد؟ دقیقا زمانی که برق کل کره ی زمین به صورت همزمان رفته باشد. خب این اتفاق چه قدر ممکن است؟ تقریبا صفر. یعنی باید دنیا به آخر برسد که این اتفاق هم روی بدهد. در ضمن در این شبکه سلسله مراتب هم وجود ندارد. با چنین تعاریفی آدم به یاد آنارشیسم یعنی بی دولتی می افتد. همان آرمان شهر خود مان که در آن هیچ دولتی وجود ندارد. و کنترل کشور تماما بر عهده ی شهروندان آن می باشد.

خب اگر چه تقریبا محال است چنین آرمان شهری را در عالم واقعیت تجربه نماییم. اما می توانیم آن را در شبکه بیت کوین به خوبی ببینیم و تجربه کنیم. در چنین مکانی که گفتیم به شما یک نود و گره گفته می شود. شما هم خدمات ارائه می دهید. و هم از خدماتی که دیگر همتایان شما ارائه می دهند بهره می برید. پس شما هم می توانید دست بده داشته باشید. و هم دست بگیر. موضوع، بر سر همان داد و ستد قدیمی است. در ازای خدماتی که می دهید. خدماتی را هم به عنوان یک عضو از شبکه دریافت می نمایید. و این می تواند به نوعی پاداش شما باشد. همتا به همتا بودن شبکه ی بیت کوین مانند همان روز های آغازین خود اینترنت است. آن زمان اینترنت هم آزاد بود. و هنوز تحت مالکیت و کنترل شخص و گروه خاصی نبود.

 

ذات اینترنت چیست؟

با این که حالا دیگر خود اینترنت دارای سلسله مراتبی برای خودش است. اما در ذات خود هنوز هم غیر متمرکز خوانده می شود. از این ماجرا هم بگذریم می توان خاصیت شبکه های همتا به همتا را در اشتراک گذاری فایل ها نیز پیدا نمود. چیزی که Napster شروع کننده ی آن بود. و بیت تورنت ادامه اش داد. با توجه به این مطالب می توان معماری این شبکه را مفهومی گسترده تر از انتخاب توپولوژی دانست. اساسا بیت کوین آمده است که ما بتوانیم پول های مان را به صورت همتا به همتا و بدون واسطه منتقل کنیم. کارمزدی را هم که می پردازیم باید به همتایان خود مان بپردازیم. زیرا در این شبکه خبری از کارمند های بانک ها نیست. ضمنا سود های آن چنانی بانکی و ربا و نزول خوری را هم نداریم.

تنها چیز هایی که وجود دارند شامل انتقال و نگهداری پول است و پرداخت کارمزد. آن هم به افراد داخل شبکه. ما برای کار کردن در این شبکه نیاز به یک consensus یا همان اجماع داریم. یعنی کافی است که در هر بار که تراکنش انجام می دهیم همه ی نود ها و گره ها را در جریان تراکنش بگذاریم. و یک رای گیری نماییم. این رای گیری به این جهت است که ثابت شود پول ما منتقل شده است یا خیر؟ حالا ما به چه چیزی شبکه ی بیت کوین می گوییم؟ به مجموع تمامی گره ها که آن ها را نود می نامیم شبکه ی بیت کوین می گوییم. این نود ها می توانند همان کامپیوتر ها و سیستم های سخت افزاری باشند. که دائما در حال اجرا و بر قراری پروتکل بیت کوین هستند. تا به این وسیله شبکه پا بر جا باقی بماند.

 

 

چه نوع پروتکل هایی در شبکه داریم؟

البته ما در این شبکه به غیر از خود پروتکل بیت کوین، پروتکل دیگری را هم داریم که Stratum نام دارد. کاربرد استراتوم در ماینینگ (استخراج) راحت ‌تر، کیف پول‌ های سبک (lightweight) و کیف پول‌ های موبایلی می باشد.

 

 

اشاره به گره ها ( نود ها) و انواع آن در شبکه

خب گفتیم ک هر یک از نود ها در شبکه به صورت کاملا برابر با دیگر نود ها هستند. اما این را نگفتیم که هر یک از این نود ها با توجه به امکانات و ویژگی های خود می تواند نقش خاصی را هم در شبکه داشته باشد. پس می توان چنین گفت که یک گره شامل تمام کارکرد های آن گره می شود. این گره ها چه کار هایی را می توانند انجام دهند؟ گاهی می توانند مسیریابی (Routing) و هدایت تراکنش ها را بر عهده بگیرند. گاهی هم در نقش پایگاه داده یا همان دیتا بیس بلاک چین (ذخیره داده‌ های بلاک چین) ظاهر می گردند. گاهی می توانند یک ماینینگ (استخراج) کننده باشند. و گاهی هم می توانند اقدام به ارائه ی خدمات کیف پول کنند.

کمترین قابلیتی که یک گره و یا نود می تواند داشته باشد همان مسیر یابی است. اما می تواند قابلیت هایی دیگری را هم در خود ایجاد نماید تا در نقش دیگری ظاهر گردد. البته همه ی این گره ها می توانند کار هایی مانند اعتبار سنجی و تایید تراکنش ‌ها و همچنین انتشار تراکنش‌ ها و بلاک‌ های حاوی تراکنش را انجام بدهند. به این ترتیب همه ی گره ها با یکدیگر دائما در ارتباط هستند. حالا در این جا یک سوال پیش می آید. و آن هم این که FullNode دیگر چیست؟ خب معنی لغوی آن می تواند گره ی کامل باشد. زیرا در این گره های خاص هم عمل مسیر یابی انجام می گردد. و هم در عین حال یک نسخه به صورت کپی شده را که شامل تمامی تراکنش های شبکه می باشد در خود نگهداری می نماید.

 

مزیت فول نود ها چیست؟

این نود ها یک مزیت هم نسبت به سایر نود ها دارند. مثلا می توانند هر تراکنشی را که بخواهند رد و یا تایید نمایند. بعضی از این نود ها تنها یک قسمت کوچک از شبکه را در اختیار می گیرند. simplified payment verification نام روشی است که در طی آن نود ها می توانند اقدام به تایید تراکنش ها نمایند. که مخفف آن هم می شود SPV. حالا به نود های استخراج کننده می پردازیم. در این نوع نود ها کاربران توان سخت افزاری خود را در اختیار شبکه ی بیت کوین قرار می دهند. تا به این وسیله حل کردن الگوریتم اثبات کار امکان پذیر گردد. این نوع نود ها با ماینر های دیگر دائما در حال رقابت کردن هستند. این رقابت از این جهت است که بتوانند بلاک های جدیدی را بسازند. حالا یک مورد جالب تر.

و آن هم این که یک نود می تواند در عین حال هم ماینر باشد و هم فول نود. یعنی بتواند یک نسخه ی کامل از بلاک چین را در خودش نگه داری نماید. آن هم به صورت کاملا به روز رسانی شده. این نود ها سنگین می باشند. و سایر نود های باقی مانده تنها اقدم به استخراج می کنند و بنابر این نود های سبک نام دارند. خب این نود های سبک نیاز به نسخه ی کاملی از بلاک چین دارند. این نسخه را از کجا می آورند؟ از استخر هایی که در آن مشغول استخراج نمودن بیت کوین می باشند. در حقیقت به جای این که نسخه ی کامل بلاک چین در دست این نود ها باشد. استخر ها نسخه را با خود دارند.

 

 

کاربران کیف های پول

به همین ترتیب که گفتیم حتی کاربران یک کیف پولی هم می توانند در نقش فول نود هم ظاهر شوند. البته آن ها می توانند فقط قسمتی از این فول نود را بر عهده بگیرند. الان دیگر خیلی از این نوع نود ها SPV هم هستند. یعنی چه؟ یعنی این که این نود ها فقط یک قسمت از کل بلاک چین را در خود ذخیره دارند.

 

 

گسترش شبکه

تا الان به نود هایی اشاره نمودیم که پروتکل بیت کوین را در شبکه اجرا می کنند. این نود ها چنان که گفتیم به صورت همتا به همتا عمل می نمایند. اما نود های دیگری هم در این شبکه وجود دارند که مسئول اجرای پروتکل های دیگری می باشند. برخی از این نود ها می توانند شامل نود های خاص استخر استخراج و پروتکل‌ های دسترسی به کلاینت سبک باشند. شبکه ی اصلی را می توان شامل هفت تا ده هزار نود انجام دهنده ی درخواست تراکنش دانست. که به آن ها listening nodes هم می گویند. این نود ها پروتکل اجرای قوانین را بر عهده دارند. هر کدام از این نود ها نسخه های متفاوتی از Bitcoin Core را به اجرا در می آورند.

در این میان خیلی از شرکت ها هم هستند مانند صرافی‌ ها، کیف پول‌ ها، فروشگاه‌ های آنلاین، تراکنش‌ یاب‌ ها ( مثل سایت بلاک چین دات کام)، درگاه‌ های پرداخت و غیره. که فول نود را هم اجرا می نمایند. قبلا توضیح دادیم که این فول نود ها کار تایید تراکنش ‌ها،‌ حفظ بلاک چین بیت کوین و مسیریابی تراکنش ها را انجام می دهند. اما نمی توانند استخراج هم بکنند. تعداد زیادی نود هم هستند که کار های دیگری را انجام می دهند. مثلا BitcoinJ، Libbitcoin و btcd. و همان طور که گفتیم برخی نود ها هم کار شان استخراج است. یعنی در پیدا کردن بلاک ها و تایید تراکنش ها با هم به رقابت می پردازند و نقش دارند.

 

 

شبکه ی اصلی کدام است؟

شبکه ی اصلی شامل تمام نود هایی می گردد که کار شان اجرای پروتکل خود بیت کوین می باشد. این نود ها به غیر از اجرای پروتکل اصلی بیت کوین پروتکل های دیگری را هم اجرا می کنند. آن ها یک عده از سرور های استخر استخراج و دروازه ‌های پروتکل می باشند. نود های دیگری که شامل ماینر ها و کیف های پولی می باشند نسخه ی کامل بلاک چین را در دست ندارند. مفهوم بعدی که باید به آن بپردازیم مفهوم Community یا جامعه می باشد. جامعه چیست؟ بر اساس تعریف خالق آن تمام کسانی که به نوعی با شبکه ی بیت کوین در ارتباط هستند. یعنی چه آن ها که خدمات ارائه می دهند. و چه آن ها که از خدمات بهره می برند و به هر نحوی شامل جامعه ی بیت کوین می شوند.

اگر چه دسته بندی های متفاوت و متنوعی برای جامعه ی بیت کوین تا به حال ارائه شده است. اما معمولا این جامعه تنها شامل دو دسته ی مهم می گردد. یکی افراد حقیقی و دیگری افراد حقوقی. افراد حقیقی یعنی کسانی که به صورت انفرادی در شبکه حضور دارند. اما افراد حقوقی شامل شرکت ها و موسسات و گروه هایی هستند که به صورت جمعی اقدام به ارائه ی خدمات در این شبکه می کنند. البته همین دو دسته هم شامل زیر شاخه های مربوط به خود هستند.

 

 

افراد حقیقی شامل چه کسانی می شوند؟

به طور خلاصه افراد حقیقی شامل ماینر ها و بیت کوینر ها و فول نود ها و توسعه ‌دهندگان و محققان و نویسندگان و دارندگان بیت کوین می شوند. حال به طور مختصری به شرح احوال هر یک از آن ها می پردازیم. ماینر ها همان افرادی هستند که به طور خود خواسته اقدام به واگذاری سخت افزار های خود به شبکه می کنند. به این ترتیب امنیت شبکه هم تامین می گردد. ولی در این میان آن ها پاداشی را هم دریافت می کنند. این افراد تعداد شان زیاد است. بیت کوینر را می توان فردی بیان نمود که علاقه ی وافری به خود بیت کوین دارد. این علاقه آن قدر زیاد است که باعث می شود این فرد مفهوم بیت کوین را به همه ی مردم بگوید. در حقیقت تبلیغات بیت کوین را به صورت رایگان و بی طرفانه انجام می دهد.

تازه خیلی از آن ها این کار را خالصانه و به دور از طمع مالی انجام می دهند. به طوری که همیشه یک نسخه از بلاک چین را در سیستم خود ذخیره دارند. و این در حالی است که هیچ سودی به آن ها نمی رسد. و اما می رسیم به توسعه ‌دهندگان بیت کوین. یعنی برنامه نویس هایی که دائما در حال کمک به حل مشکلات بیت کوین می باشند. این افراد تمام هدف شان گسترش یافتن شبکه است. ضمنا کار هایی مانند ایجاد وب ‌سایت‌ها و برنامه‌ های خدماتی یا خبری را انجام می دهند. تا به این وسیله سبب گردند که مردم هر چه بیشتر با این پدیده آشنا شوند.

 

محققان و نویسندگان حوزه ی بیت کوین

این افراد دائما در حال تحقیق بر روی بیت کوین می باشند تا خوب و بد ارز دیجیتالی را بهتر بدانند. برخی از این افراد حتی اقدام به نوشتن و انتشار کتاب و مقاله هم می کنند تا به این وسیله بینش جمعی را بالا تر ببرند. و اما در آخر می رسیم به دارندگان خود بیت کوین. کسانی که ظاهرا هیچ کاری برای پیشبرد بیت کوین انجام نمی دهند. اما این طور نیست. به این افراد لفظ معامله گر اتلاق می گردد. زیرا بیت کوین را می خرند. و صبر می کنند تا قیمت آن زیاد شود. این افراد هم بر خلاف نظر عموم تاثیر بسیار زیادی در پیشبرد بیت کوین و پروژه ی آن دارند. و می توان گفت که اگر تاثیر شان بیشتر از دیگران نباشد. کمتر هم نیست.

 

 

اشخاص حقوقی در این عرصه چه کسانی هستند؟

یکی دیگر از افرادی که می توانند کنترل بیت کوین را داشته باشند همین افراد حقوقی هستند. که شامل شرکت ها و موسسات مالی و اعتباری می گردند. که به هر نحوی اقدام به تبادل با بیت کوین می نمایند. حالا ما این شرکت ها را در قالب خاصی معرفی می کنیم و می گوییم که شامل چه دسته بندی هایی می شوند. اول استخر های استخراج بیت کوین. دوم تولیدکنند گان دستگاه استخراج بیت کوین. سوم صرافی ‌های بیت کوین. چهارم ارائه دهند گان درگاه پرداخت بیت کوین. پنجم پذیرندگان بیت کوین. ششم رسانه‌ های بیت کوین. هفتم ارائه دهندگان کیف پول که می تواند بیت کوین را هم در خود داشته باشد. و سایر شرکت ها که به هر نحوی با بیت کوین در تعامل باشند. خب از استخر های استخراج بیت کوین شروع می کنیم.

اگر حرف بر سر کنترل بیت کوین باشد می توانیم همین استخر های استخراجی را هم موثر در کنترل بیت کوین بدانیم. زیرا تعداد زیادی ماینر فعال در آن ها وجود دارد. همان طور که شاید خود تان هم بدانید. الان دیگر خیلی به نفع تان نیست که بخواهید به تنهایی به استخراج بیت کوین در منزل بپردازید. یعنی بنابه دلایلی اصلا صرفه ی اقتصادی ندارد. مخصوصا به لحاظ فنی. ولی اگر به یکی از این استخر ها بپیوندید. می توانید از زور جمع استفاده کنید. و زود تر به سود دست پیدا کنید.

 

 

پیوستن به استخر ها

زمانی که به یک استخر می پیوندید با توسل به زور جمعی زود تر بلاک ها را پیدا می کنید و در نهایت تایید شان می نمایید. و پول تان را از استخر دریافت می نمایید. حال این که چه قدر پول و پاداش به شما می رسد بستگی به توان پردازش شما دارد. یعنی هر چه قدر توان پردازش شما بالا تر باشد. عایدی شما هم بالا تر است. تولیدکنندگان دستگاه استخراج بیت کوین هم نقش بزرگی در کنترل بیت کوین دارند. این شرکت ها دستگاه هایی را به نام ASIC می سازند که همان ماینر ها هستند. از معروف ترین این شرکت ها می توان شرکت Bitmain و Cannan را نام برد که خود شان هم دارای استخر های مختص به خود هستند. مورد بعدی صرافی ‌های بیت کوین هستند.

در این صرافی ها می توان اقدام به خرید و فروش ارز های دیجیتال مانند بیت کوین و لایت کوین و هر کوین دیگری نمود. می توانید بیت کوین بدهید و ارز دیگری را مطالبه نمایید. و یا فقط بیت کوین خریداری نمایید و نگه داری کنید. صرافی هایی مانند بایننس هم می توانند به سهم خود نقش بزرگی در کنترل بیت کوین داشته باشند. و حالا می رسیم به ارائه دهندگان درگاه پرداخت بیت کوین. کار این شرکت ها این است که درگاه پرداخت به شرکت ها و مشاغل دیگر می فروشند. تا از طریق آن کسب و کار ها بتوانند کالا ها و خدمات خود را به فروش برسانند. ولی به جای پول بیت کوین دریافت نمایند.

 

شرکت آمازون هم با بیت کوین کالا می فروشد

اخیرا شرکت آمازون هم اعلام نموده است که می توان با بیت کوین در آن اقدام به پرداخت نمود. شرکت Bitpay یکی از معروف ترین شرکت های ارائه دهنده ی درگاه پرداخت بیت کوین است. راحت بخواهیم تفهیم کنیم. مانند همین زرین پال خود مان است. با این تفاوت که ارز دیجیتال در درگاه آن کاربرد دارد. نه اعتبار بانکی. چنان که دیده می شود شرکت های ارائه دهنده ی درگاه پرداخت بیت کوین هم مانند سایر شرکت های واسطه ای سهم خوبی در کنترل بیت کوین دارند. گزینه ی بعدی پذیرندگان بیت کوین است. منظور از این پذیرندگان همان شرکت آمازون است که قبول کرده به جای دلار بیت کوین هم دریافت نماید. مورد بعدی رسانه ‌های بیت کوین می باشند. که شامل سایت‌ ها و نشریه‌ های خبری و آموزشی که اخبار، مقالات و آموزش‌ های فضای بیت کوین می شوند.

مثلا همین وب سایت زرین اکسچنج هم در دسته ی رسانه های ارز دیجیتالی قرار می گیرد. زیرا می توان در این وب سایت مقالات زیادی در مورد بیت کوین و ارز های دیجیتالی یافت. و در آخر می رسیم به ارائه دهندگان کیف پول. این شرکت ها اعم از موسساتی هستند که کیف پول های با امنیت بالایی را خلق می نمایند. البته با استفاده از زبان های برنامه نویسی متنوع و ایجاد یک محیط خوب و مناسب برای کاربران. تا بتوانند تجربه ی بهینه ی کاربری داشته باشند.  به نظر می رسد فهرست تمام شده باشد. اما هنوز هم می توان شرکت های دیگری را با ماهیت های دیگری معرفی نمود.

 

 

لیستی که گفتیم باز هم ادامه دارد

این شرکت ها می توانند خدمات دیگری را مانند امانتداری،‌ صندوق‌ های سرمایه‌گذاری و بنگاه‌ های معاملاتی، شرکت‌ های تولیدکننده ی خودپرداز و یا همان (ATM) بیت کوین، شرکت‌ های نرم ‌افزاری بیت کوین، شرکت ‌های استخراج ابری (کلود ماینینگ)، شرکت ‌های فروش کارت هدیه بیت کوین ارائه دهند. این لیست به نظر می رسد که تمامی ندارد. همان طور که می بینید افراد و موسسات زیادی در کنترل بیت کوین نقش متناسب با وضعیت خود را ایفاء می کنند. و نمی توان فرد خاص و یا گروه خاصی را مسئول کنترل بیت کوین دانست.

 

 

از این مقاله چه فهمیدیم؟

کنترل بیت کوین در دست هیچ شخص و گروه خاصی نیست. زیرا ماهیت اصلی این شبکه غیر متمرکز است. و به دور از دستکاری های دولت ها و حکومت ها می باشد. کنترل بیت کوین را می توان در دست تمام استفاده کنندگان آن دانست. البته به تئوریک به نظر می رسد نقش برخی افراد مانند ماینر ها در کنترل بیت کوین بیش از بقیه باشد. اما در عمل تا کل جامعه بر سر موضوعی اتفاق نظر نداشته باشند هیچ چیز ممکن نخواهد بود. مشاغل زیادی برای این که بیت کوین یک ارز نا متمرکز است در حال نان خوردن است. اگر به هر دلیل این نا متمرکز بودن از بین برود و شبکه تبدیل به شبکه ای متمرکز گردد باید فاتحه ی این مشاغل را هم خواند.

در حقیقت اگر این شبکه متمرکز شود می شود مانند سیستم های مالی عادی و دیگر کسی از آن استفاده نخواهد نمود. یک راه برای وخیم نمودن وضعیت بیت کوین وجود دارد. آن هم این که مثلا چندین استخر استخراج اقدام به برگشت زدن تمام تراکنش ها نمایند. در این حالت هم اولین کسی که از این ماجرا ضربه می خورد همان استخر ها هستند. بای همین هم هیچ گاه به هیچ تراکنشی نه نمی گویند. چنان که گفتیم مالک اصلی شبکه ی بیت کوین تمامی کسانی هستند که به نوعی در آن نقش دارند. مثلا حتی شما هم که این مقاله را الان می خوانید به نوعی مالک معنوی پروژه ی بیت کوین می باشید. ضمنا تمام کاربران به صورت زنجیر وار به هم وابستگی دارند. زیرا تمامی فعالیت های شان بر روی نفر بعدی اثر می گذارد.

 

نکته ی پایانی

توسعه ‌دهندگان، ماینر ها،‌ دارندگان بیت کوین، صرافی ‌ها و غیره همه از یک خانواده هستند. و تمام سعی شان را می کنند که شبکه همچنان پایدار بماند و مشکلی برایش پیش نیاید. زیرا در این صورت همه ی آن ها ضرر خواهند نمود. برای همین هم هر گاه هر کس بخواهد خطایی را مرتکب شود. بقیه از بروز آن خطا جلوگیری خواهند نمود. می بینید؟ کنترل بیت کوین به دست همه ی ما است.