با عرضه نخستین نسخه اتریوم، امکان ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز و اجرای قراردادهای هوشمند روی بلاک چین بوجود آمد و مزیت پیشتازی این پلتفرم، اتریوم را به بهترین ارز دیجیتال بعد از بیت کوین تبدیل کرد. اما در حال حاضر و با توجه به پیشرفت‌های چشم‌گیر دیگر رقبای اتریوم در حوزه دیفای، نسخه جدید اتریوم یعنی اتریوم ۲.۰ فاقد این مزیت پیشتازی میباشد. حال پسوال اینجاست که با توجه به قابلیت های نوآورانه و کاربردی سایر پلتفرم‌ها، اتریوم در این رقابت تنگاتنگ چگونه عمل خواهد کرد؟ در این مطلب با توجه به مقاله‌ای از وب‌سایت کوین تلگراف، اتریوم را با بعضی از بزرگترین رقبای خود مقایسه خواهیم کرد.

پس از چندین سال توسعه، هم اکنون بیشتر از هر زمان دیگری به راه‌اندازی اتریوم ۲.۰ نزدیک‌ هستیم. با وجود آغاز متزلزل شبکه با مشکلاتی که برای شبکه آزمایشی مِدالا (Medalla) بوجود آمد، به نظر می‌رسد که تیم توسعه اتریوم همچنان باید کار روی اتریوم ۲.۰ را ادامه دهد. با این وجود، رائول جردن (Raul Jordan)، یکی از توسعه‌دهندگانِ پریزمتیک لبز (Prysmatic Labs)، تیم توسعه اتریوم، در آخرین نوشته ای که در وب‌سایت مدیوم منتشر کرد، نقل کرد:

هنوز هم، دو تا سه ماه بعد از بلاک جنسیس (اولین بلاک) مدالا، زمان مناسبی [برای راه‌اندازی اتریوم ۲.۰] میباشد.

در این مرحله، سه ماه دیگر چه معنایی دارد؟ ایده به‌روزرسانی اتریوم از هنگام راه‌اندازی این پلتفرم در سال ۲۰۱۵ به میان آمده است. مدت زمانی که برای رسیدن به این نقطه از پیاده‌سازی اتریوم ۲.۰ طی شده است، خود گویای چالش‌ها و مشکلاتِ تعویض موتور وسیله‌ای در حال حرکت، در مقایسه با وسیله‌ای است که از آغاز ساخته می‌شود.

از سال ۲۰۱۵، توسعه‌دهندگان بسیاری از این فرصت برای ساخت موتورهای خود استفاده کرده‌اند، موتورهایی که اغلب به‌منظور غلبه بر مشکلی طراحی شده‌اند که اتریوم ۲.۰ به‌دنبال رفع آن است. البته در برخی موارد، موتورهای جدید ارمغان‌های دیگری نیز به همراه داشته‌اند. گرچه اتریوم ۱.۰ ظهوری بی‌همتا داشت و افق جدیدی را پیش روی صنعت ارزهای دیجیتال گستراند، نسخه دوم این پلتفرم در فضایی رقابتی و پررونق راه‌اندازی خواهد شد.

بی‌شک، این رقابت هرروز سخت تر می‌شود. زمانی که ایاس (EOS) در سال ۲۰۱۸ عرضه شد، آن‌طور که پیش از راه‌اندازی انتظار می‌رفت، موفق نشد اتریوم را شکست دهد. ولی اخیراً، پولکادات (Polkadot) شاهد پیشرفت قابل‌توجهی بوده است و توکن دات (DOT)، از لحاظ ارزش بازارِ توکنی که روی پلتفرمی مناسب جهت توسعه اپلیکیشن عرضه شده باشد، در رتبه دوم پس از اتریوم جای گرفته است. با توجه به شرایط حاکم، اتریوم ۲.۰ در مقابل سایر پلتفرم‌هایی که قصد حل‌کردن بعضی از مهم‌ترین مشکلات بلاک چین را دارند، چگونه ظاهر خواهد شد؟

کاردانو در مقابل اتریوم ۲.۰

طی چند سال گذشته، کاردانو (Cardano) یکی از محبوب‌ترین رقبای اتریوم بشمار میرود. چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson)، ریاضی‌دان و یکی از ‌هم‌بنیان‌گذاران نخستین اتریوم، این پلتفرم را توسعه داده است. هاسکینسون سال ۲۰۱۴ از تیم اتریوم بیرون آمد و سپس شرکت IOHK، شرکت سازنده پلتفرم کاردانو را پایه گذاری کرد.

در سال جاری، کاردانو با ساخت شلی (Shelley)، جدیدترین مرحله به‌روزرسانی روی شبکه اصلی خود، یکی از مهم‌ترین سوژه‌های موردبحث در فضای ارزهای دیجیتال بوده است. این به‌روزرسانی پای سهام‌گذاری (Staking) را به شبکه کاردانو باز کرده است که یکی از نتایج آن، رشد قیمت قابل‌توجه آدا (ADA)، ارز دیجیتال این شبکه، بوده است. با این وجود، کاردانو نیز مثل اتریوم در حال فعالیت روی پیاده‌سازی بلندمدت شبکه خود میباشد. شلی تنها دومین مرحله از پنج مرحله بهبود بلاک چین کاردانو میباشد. در مرحله بعدی، ویژگی‌های قراردادهای هوشمند، مقیاس‌پذیری بیشتر و قابلیت مدل نظارتی به این شبکه اضافه خواهد شد.

برخلاف اتریوم ۲.۰، کاردانو در پایان یک مدل نظارتی درون‌زنجیره‌ای را اجرا خواهد کرد. یکی از اعضای شرکت کوآنت‌استمپ (Quantstamp)، که طی چند ماه گذشته در حال بررسی کُد پایه کاردانو بوده است، طی مصاحبه‌ای گفت که به‌ اعتقاد او، این پروژه در پایان بر تزوس (Tezos)، پلتفرم مطرح دیگری در حوزه نظارت درون‌زنجیره‌ای، برتری خواهد یافت و از نظر انتخاب کاربران برای ایجاد قراردادهای هوشمند، در جایگاه دوم بعد از پلتفرم اتریوم قرار خواهد گرفت.

تزوس در مقابل اتریوم ۲.۰

تزوس در سال ۲۰۱۸ و در همسایگی اتریوم عرضه شد؛ بنیادهای پشتیبان هر دو پروژه، اکوسیستم کریپتو وَلی (Crypto Valley) در سوئیس را به‌عنوان مکان اصلی شرکت خود لحاظ کرده اند. عرضه کنندگان اصلی تزوس، آرتور برایتمن (Arthur Breitman) و کتلین برایتمن (Kathleen Breitman) میباشند. البته، روابط بین برایتمن‌ها و بنیاد تزوس اغلب با درگیری و مشکلاتی همراه بوده است.

پروتکل اجماع تزوس، اثبات سهام نمایندگی‌شده (DPoS) میباشد که تزوس در پلتفرم خود، آن را «اثبات کار سیال» (liquid proof-of-stake) نامگذاری کرده است. محققان دریافته‌اند با اینکه تمرکززدایی تزوس به میزان اتریوم نیست، ولی نسبت به بسیاری دیگر از بلاک چین‌های مبتنی بر اثبات سهام نمایندگی‌شده، غیرمتمرکزتر میباشد، احتمالاً به این سبب که تزوس سقفی برای تعداد نودها (node) در نظر نمی‌گیرد. بنابراین، رقابت تزوس و اتریوم ۲.۰ قطعاً بر سر امنیت و قدرت عملیاتی خواهد بود. اصلی‌ترین تفاوت این دو پلتفرم، احتمالاً مدل نظارتی درون‌زنجیره‌ای تزوس میباشد.

زمانی که برایتمن‌ها پلتفرم تزوس را خلق کردند، تصور ایده‌آل آنها ساخت ویژگی حفظ شبکه به‌صورت مستقل و به‌دست اعضای شبکه بود. مشابه با آنچه که در پایان برای کاردانو برنامه‌ریزی شده است، هر عضوی از تزوس که حداقل ملزومات سهام‌گذاری را صورت بدهد، قادر است در خصوص به‌روزرسانی پروتکل رأی دهد؛ درصورت رسیدن آرا به حد انتظار، به‌روزرسانیِ مربوطه مستقیماً صورت خواهد گرفت. در مقابل، مدل نظارتی اتریوم اغلب تلاشی برون‌زنجیره‌ای بوده است و تا اطلاع ثانوی، به همین منوال باقی خواهد ماند. تا اینجا، بهتر است بگوییم هیچ‌کدام از این مدل‌ها موفق نبوده اندد برتری ذاتی خود را نسبت به دیگری اثبات کنند.

RSK در مقابل اتریوم ۲.۰

پلتفرم RSK در پایان سال ۲۰۱۷ راه‌اندازی شد و با وعده ایجاد ویژگی های قرارداد هوشمند در شبکه بیت کوین، سروصدا و هیجان زیادی را همراه خود کرد. علاوه بر این، پلتفرم RSK با ظرفیت صدها تراکنش در ثانیه، از لحاظ مقیا‌س‌پذیری یکی از نخستین تهدیدها برای اتریوم محسوب میشد.

همچنین، RSK استخراجی ترکیبی با بیت کوین دارد. استخراج ترکیبی (Merged Mining) فرایند استخراج دو ارز دیجیتال به شکل هم‌زمان و بدون کاهش توان پردازشی میباشد. در حال حاضر، این فرایند استخراج شامل ۴۸ درصد از توان کل هشینگ (hashing) شبکه بیت کوین می‌شود. علاوه بر این، این پلتفرم یکی از رقبای سرسخت اتریوم از نظر تأمین امنیت شبکه از طریق تمرکززدایی بشمار میرود.

پروژه RSK با حمایت شرکت مادر آی‌اووی لبز (IOV Labs)، راه خود را در چندین زمینه باز کرده است. پلتفرم RSK از لحاظ تعامل‌پذیری و گسترش به فضای امور مالی غیرمتمرکز (دیفای)، یکی از مهم‌ترین رقبای اتریوم به شمار می‌رود.

در شروع سال جاری، RSK پُلی جهت تعامل‌پذیری با اتریوم خلق کرد که به همه اعضاء اجازه می‌داد توکن‌های خود را بین دو پلتفرم جابه‌جا کنند، از قبیل استیبل کوین‌های مبتنی بر RSK و توکن‌های اهرمی ساخته شده توسط شرکتِ توسعه‌ی کوینِ مانی ‌آن‌ چین (Money on Chain). به‌عقیده دیِگو گوتیِرز زالدیوار (Diego Gutierrez Zaldivar)، مدیرعامل آی‌اووی لبز، بزرگترین نیروی محرکه جهت پذیرش بلاک چین، تعامل‌پذیری است و نه رویکرد رقابتی. زالدیوار در مصاحبه‌ای گفت:

ما بر این باوریم که بیت کوین، RSK، اتریوم و سایر بلاک چین‌های باز، شبکه‌ای از شبکه‌ها را ایجاد خواهند کرد و اینترنت ارزش (Internet of Value) را به وجود خواهند آورد. این امر قادر است زیرساخت مطلوب مالی و اجتماعی آینده را فراهم کند. تعامل‌پذیری راه‌حل کلیدی جهت اطمینان از پادشکنندگیِ (antifragility) فناوری بلاک چین و پذیرش آن از طرف عموم افراد میباشد.

کیوتم در مقابل اتر۲.۰

طی سال جاری، پلتفرم کیوتُم (Qtum)، با صورت دادن فورکی موفق و ساخت نسخه‌ای جدید از شبکه اصلی‌اش، به یکی از اهداف اساسی‌ در نقشه مسیر خود دست پیدا کرد. مشابه با آنچه امروز اتریوم ۲.۰ در حال آزمایش است، کیوتم برمبنای پروتکل اجماع اثبات سهام اجرا می‌شود. با این وجود، با اینکه سهام‌گذاری در اتریوم ۲.۰ به حداقل سهام ۳۲ اتر احتیاج دارد، کیوتم سعی میکند تا مطمئن شود که همه اعضا قادر هستند در برنامه سهام‌گذاری این پلتفرم شرکت کنند.

اخیراً، این شبکه گزینه سهام‌گذاری آفلاین را در دسترس قرار داده است تا یکی از معدود پلتفرم‌هایی باشد که به کاربران خود اجازه سهام‌گذاری توکن‌هایی را می‌دهد که در کیف پول سرد و آفلاین خود نگهداری کنند. در تمام برنامه‌های سهام‌گذاری، بیشترین پاداش به افرادی خواهد رسید که بیشترین تعداد توکن را سهام‌گذاری کرده‌اند؛ با این وجود، هیچ شرط حداقلی برای سهام‌گذاری در پلتفرم کیوتم وجود ندارد. جردن اِرلز (Jordan Earls)، هم‌بنیان‌گذار کیوتم، طی مصاحبه‌ای در این باره اظهار کرد:

ما به تغییر به اثبات سهام به چشم تحقق ویژگی‌هایی نگاه می‌کنیم که از آغاز مدت‌ها به آنها اندیشیده‌ایم؛ انرژی، کاربرپسندی و امنیت. علاوه بر این، متأسفانه شاهد بوده‌ایم که باور قدیمی مبنی بر ایمن‌تر بودن ذاتی اثبات کار نسبت به اثبات سهام نادرست است، زیرا در زنجیره‌های مبتنی بر اثبات کار، مثل اتریوم کلاسیک، خطر حمله‌های ۵۱ درصد نزدیک تر است. به نظر ما، این امر تأییدی بر این دیدگاه ما میباشد که در آینده، پروتکل‌های اجماع برای بیشتر زنجیره‌های غیربیت‌ کوینی، اثبات سهام خواهد بود.

علاوه بر این، شبکه کیوتم بر اساس ماشین مجازی اتریوم (Ethereum Virtual Machine) فعالیت می‌کند، به این معنی که این پروژه قادر است به شکل بالقوه از پیشرفت‌های اتریوم ۲.۰، مثل شاردینگ (sharding)، بهره ببرد. با این حال، برخلاف اتریوم، که در حال حاضر محدود به زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی میباشد، توسعه‌دهندگان کیوتم قادرند اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز خود را با استفاده از طیف گسترده‌ای از زبان‌های معروف و پرکاربرد بنویسند.

ماتیک نتورک در مقابل اتریوم ۲.۰

ماتیک نتورک (Matic Network)، به‌ شکل لایه دوم اتریوم، چندین ویژگی مشابه با قابلیت‌های اتریوم، از قبیل سازگاری با توکن‌های ERC-20، فراهم میکند. ولی این پروژه طبق گفته هایی که دارد، در مقایسه با اتریوم مقیاس‌پذیری فوق‌العاده بالاتری را در دست دارد و قادر است تا ۶۵,۰۰۰ تراکنش را در ثانیه پردازش کند. از جمله حامیان نخستین این پروژه، بایننس بود که روی پلتفرم لانچ‌پد (Launchpad) خود برای عرضه‌های اولیه کوین، توکن ماتیک نتورک را برای فروش فراهم کرد. همچنین، کوین‌بیس ونچرز (Coinbase Ventures) نیز یکی از سرمایه‌گذاران نخستین روی این پلتفرم بود. علاوه بر این، ماتیک با پروژه‌های باسابقه‌ای همچون دیسنترالند (Decentraland)، به‌ جهت افزایش توان عملیاتی، همکاری کرده است.

لذا با این حساب، چنانچه اتریوم ۲.۰ مقیاس‌پذیری پلتفرم را بهبود بخشد، آیا به این معنا است که به پروژه‌های لایه‌ دوم مانند ماتیک نتورک دیگر نیازی نیست؟ به عقیده سندیپ نِیلوال (Sandeep Nailwal)، مدیر ارشد عملیات در پروژه ماتیک، اتریوم ۲.۰ قادر نیست مشکل مقیاس‌پذیری را مثل ماتیک حل کند. او در مصاحبه‌ای اظهار کرد:

اتریوم ۲.۰ مقیاس‌پذیری شبکه را به بی‌نهایت نمی‌رساند. در بهترین حالت، ۶۴ شارد (بخش) با زنجیره‌هایی تقسیم‌شده (sharded) مشابه با زنجیره فعلی اتریوم خواهیم داشت. با فرض اینکه هر زنجیره قادر است  اثبات سهام را تا ۵۰ تراکنش در ثانیه بهبود دهد، توان عملیاتی کل اتریوم ۲.۰ در بهترین حالت، تنها ۳,۲۰۰ تراکنش در ثانیه خواهد بود.

به اعتقاد نیلوال، این واقعیت ساده که اتریوم قادر است توان عملیاتی بالاتری را فراهم کند، خود موجب افزایش تقاضا می‌شود و وضعیت به حدی می‌رسد که اتریوم هرگز نمی‌تواند برای این حجم از فعالیتِ اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز ظرفیت داشته باشد. نیلوال اضافه کرد:

بلاک چین‌های لایه اول، پلتفرم‌هایی جهت توافق هستند. آنها برای حمایت از «فعالیت‌های تجاری» فراهم نشده‌اند.

با توجه به رونق روزافزون اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز دیفای روی شبکه اتریوم که موجب افزایش گس (کارمزد تراکنش‌ها) نیز شده است، افرادی که از پلتفرم‌های لایه دوم برای قابلیت هایی مثل رأی نظارتی استفاده می‌کنند، دیگر نیازی به استفاده از پلتفرم رقیب نخواهند داشت.

ترون در مقابل اتریوم ۲.۰

در سال ۲۰۱۷، ترون (Tron) به‌عنوان یکی از نخستین رقبای اتریوم راه‌اندازی شد. این پلتفرم زیر نظر جاستین سان (Justin Sun) و با ادغام با بیت‌تورنت (BitTorrent) به پیشرفت‌های بسیاری دست پیدا کرد. در مارس ۲۰۱۹ (اسفند ۹۷)، تتر اعلام کرد که توکن‌های خود را روی ترون هم عرضه خواهد کرد. در عرض ۶ ماه، تترِ مبتنی بر ترون، با بهره از توان عملیاتی بهتر ترون در مقایسه با اتریوم، ۱۲ درصد از کوین‌‌های در گردش خود را افزایش داده است.

با این وجود، با توجه به اینکه پلتفرم ترون مبتنی بر پروتکل اثبات سهام نمایندگی‌شده میباشد، مقیاس‌پذیری ترون ممکن است چندان ثمربخش نباشد. طی سال ۲۰۱۹، لوسین چن (Lucien Chen)، هم‌بنیان‌گذار ترون، اعلام کرد که به‌ سبب ماهیت «شبه غیرمتمرکز» ترون، قصد جدایی از این پروژه را دارد. به عقیده او، این امر خلاف هدف و مقصود شرکت جهت ایجاد «وب غیرمتمرکز» بود. از طرف دیگر، با توجه به داده‌های شرکت کانسنسیس (ConsenSys)، اتریوم ۲.۰ با بیشتر از ۱۶,۰۰۰ اعتبارسنج روی زنجیره بیکن (Beacon Chain) راه‌اندازی می‌شود و تمرکززدایی بسیار بیشتری نسبت به ترون خواهد داشت.

الروند در مقابل اتر ۲.۰

الروند (Elrond)، به‌عنوان یکی از تازه ترین رقبای اتریوم، شبکه اصلی خود را در ژوییه سال جاری (اوایل مرداد) پایه گذاری کرد. از لحاظ مقیاس‌پذیری، اتریوم ۲.۰ کار دیشواری در رقابت با الروند در پیش‌ خواهد داشت. به‌لطف سازوکار شاردینگ وضعیت تطبیقی (adaptive state sharding)، الروند موفق شد تا ۲۶۰,۰۰۰ تراکنش در ثانیه روی شبکه آزمایشی خود پردازش کند.

طبق گفته دنیل سِرب (Daniel Serb)، مدیر توسعه کسب‌وکار در الروند، رویکرد این پلتفرم به شاردینگ، مشابه رویکرد اتریوم ۲.۰ میباشد. هر دو پلتفرم با پارتیشن‌بندی و تقسیم‌بندی نودهای شبکه، تراکنش‌ها و وضعیت بلاک چین، هدف دارند توان عملیاتی خود را بالا ببرند. با این وجود، الروند با تعداد ثابتی شارد (بخش) کار خود را شروع می‌کند؛ این شاردها قادرند ۱۵,۰۰۰ تراکنش در ثانیه را پردازش کنند. این پروتکل به تعداد شاردها اجازه می‌دهد تا به‌نسبت ترافیک شبکه و به‌شکلی پویا افزایش یابند. در مقابل، تعداد شاردهای شبکه اتریوم ثابت و ۶۴ عدد میباشد. در طولانی‌مدت و در مقایسه با اتریوم، الروند قادر است پلتفرم مناسب‌تری جهت ایجاد اپلیکیشن‌های متنوع از طرف توسعه‌دهندگان باشد. سِرب اظهار کرد:

یکی از جذاب‌ترین قابلیت های الروند این است که نویسندگان قراردادهای هوشمند ۳۰ درصد از گس مصرف‌شده در قرارداد خود را به‌عنوان حق امتیاز کسب میکنند، بدون اینکه نیاز باشد کاربری که از این قرارداد هوشمند استفاده می‌کند، مبلغ بیشتری بپردازد. قراردادهای هوشمند الروند قابل‌ارتقا میباشند و قطعاً فرایند چرخه حیات هر پروژه را ساده تر می‌کنند.

الگورند در مقابل اتر ۲.۰

الگورند (Algorand) که در سال ۲۰۱۹ تاسیس شد، ساته ایده های سیلویو میکالی (Silvio Micali)، استاد موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و برنده جایزه تورینگ (Turing Award)، میباشد. این پروژه ادعا می‌کند که نخستین پروژه‌ بهره‌مند از پروتکل اجماع «اثبات سهام خالص» (pure proof-of-stake) هست؛ به جهت تأمین امنیت شبکه، این پروتکل اطمینان حاصل می‌کند که مالکانِ مقدار کمی از توکن‌های الگو (ALGO) قادر نیستند آسیبی به شبکه وارد کنند.

احتمالاً مهم‌ترین زمینه ای که الگورند در آن قادر است با اتریوم ۲.۰ رقابت کند، در زمینه توسعه پلتفرم میباشد. دو عرضه‌کننده بزرگ استیبل کوین، تتر و یو‌اس‌دی کوین (USD Coin)، روی پلتفرم الگورند فعالیت می‌کنند. در ماه آوریل (اردیبهشت)، پراپس پراجکت (Props Project)، شبکه‌ای غیرمتمرکز از اپلیکیشن‌ها، از یک بلاک چین خصوصی به الگورند کوچ کرد.

پال ریگل (Paul Riegle)، مدیر ارشد الگورند، اخیرا طی مصاحبه‌ای اظهار کرد که این پروژه، با به‌روزرسانی‌های اخیر خود با بهره از شیوه بسیار جذابِ «کلیدگذاری مجدد» (rekeying)، نقشی مؤثر در گسترش فضای دیفای داشته‌ است. هم اکنون، اگر کاربران بخواهند دارنده مجاز کلید خصوصی را در کیف پول‌های چندامضایی عوض کنند، دچار دردسر زیادی خواهند شد. کلیدگذاری مجدد به کاربران اجازه می‌دهد تا با استفاده از یک رویکرد خرج‌کردن درون‌ساختی، به سهولت از آدرس‌ تک‌کلیدی به آدرس چندامضایی یا آدرسی با نظارت قراردادهای هوشمند نقل‌مکان کنند. در فضای دیفای، این پیشرفت می‌تواند فعالیت را برای اپراتورهای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکزی که وجوه کاربران را به‌عنوان امانت (کاستدی) نگهداری می‌کنند، ساده تر کند.

کازماس در مقابل اتریوم ۲.۰

کازماس (Cosmos) در سال ۲۰۱۹ بنیان گذاری شد و به‌عنوان یکی از نخستین پلتفرم‌هایی که قابلیت تعامل‌پذیری را به بلاک چین اضافه کردند، سروصدای زیادی را با خود به همراه داشت. شرکت تِندرمنیت (Tendermint) کار توسعه کازماس را بر عهده داشت و مسئولیت ساخت اکوسیستمی میان‌زنجیره‌ای از طرف بنیاد اینترچین (Interchain Foundation) به این شرکت محول شد.

در سال ۲۰۲۰، تعامل‌پذیری به یکی از مهم‌ترین جوانبِ صنعت بلاک چین تبدیل شد و از این رو، به مزیتی برتر نسبت به اتریوم ۲.۰ دست یافت. با این وجود، مضمونی متحدکننده وجود دارد که پروژه‌های تعامل‌پذیر بلاک چین‌ را زیر چتر خود گِرد می‌آورد: تعامل‌پذیری به تمام پروژه‌ها سود می‌رساند. بیلی رِنِکمپ (Billy Rennekamp)، یکی از اعضای هیئت‌مدیره در مجموعه اینترچین، در مصاحبه‌ای توضیح داد که تعامل‌پذیری چگونه همان‌طور که برای اتریوم ۲.۰ منفعت دارد، به سایر پلتفرم‌ها نیز کمک می‌کند. او همچنین افزود:

چشم‌انداز پایانی، ساخت اکوسیستمی بزرگ و متنوع از بلاک چین‌ها است، از جمله اتریوم ۲.۰ که از طریق ارتباطات بین بلاک چینی (IBC) قادر است با دیگر بلاک چین‌ها ارتباط برقرار کند تا با هم، اینترنتی از بلاک چین‌ها یا همان اینترچین (ارتباط میان‌زنجیره‌ای؛ اشاره‌ای به نام بنیاد اینترچین) را شکل دهند. اگر اتریوم ۲.۰ از ارتباطات بین بلاک چینی برای ارتباطات بین شاردها استفاده کند، می‌تواند جهت ساخت ارتباط بین‌زنجیره‌ای نیز از آن استفاده کند.

علاوه بر این، کازماس از طریق تحمل خطای بیزانسِ (BFT) تندرمینت نیز مقیاس‌پذیری خود را بالاتر میبرد. به گفته ایثان بوخمن (Ethan Buchman)، هم‌بنیان‌گذار کازماس و مدیرارشد پلتفرم اینفُرمال سیستمز (Informal Systems)، تحمل خطای بیزانس کلاسیک احتمالاً یکی از ساده‌ترین و انعطاف‌پذیرترین رویکردها برای رسیدن به اجماع است. بوخمن اضافه کرد:

طراحی تندرمینت، موتور اجماع تحمل خطای بیزانس را از اقتصاد اثبات سهام جدا می‌کند و با این فعالیت، انجام آزمایش‌های بیشتر روی جزئیات اقتصادی را ممکن می‌کند. در مقابل، الگوریتم اجماع اتریوم ۲.۰ رابطه تنگاتنگی با دیگر اجزای اتریوم ۲.۰ دارد.

آردور در مقابل اتر ۲.۰

آردور (Ardor) در آغاز سال ۲۰۱۸ راه‌اندازی شد و یکی از نخستین پلتفرم‌هایی بود که از معماری چندزنجیره‌ایِ مبتنی بر الگوریتم اجماع اثبات سهام استفاده کرد. آردور بر اساس ساختار زنجیره پدر و فرزند کار می‌کند که در مقایسه با بلاک چین‌های خطی، همچون بیت کوین و اتریوم، توان عملیاتی بهتری ارائه می‌دهد. این ساختار را می‌توان با سازوکار شاردینگ در اتریوم ۲.۰ مقایسه کرد که در آن زنجیره بیکن اتریوم، زنجیره‌های تقسیم‌شده‌ای (sharded) دارد که به‌عنوان زیرساختار به موازات یکدیگر کار می‌کنند.

از طرفی دیگر، آردور قابلیت درون‌ساختی بسیار مهم دیگری دارد که توسعه‌دهندگان اصلی بلاک چین غالباً آن را نادیده می‌گیرند؛ در پلتفرم آردور، اپراتورهای زنجیره فرزند می‌توانند توکن‌های بومی خود را عرضه کنند، این توکن‌ها با زنجیره پدر سازگار میباشند. لیور یافی (Lior Yaffe)، هم‌بنیان‌گذار و مدیر عامل یِلوریدا (Jelurida) است، شرکتی که پلتفرم‌های آردور و Nxt را اجرا می‌کند. یافی طی گفتگویی گفت:

سیستم بسته‌بندی زنجیره فرزند در آردور، به توسعه‌دهنده‌های اپلیکیشن‌ها اجازه می‌دهد تا در پرداخت کارمزدهای تراکنش کاربران خود به آنها کمک کنند. توسعه‌دهندگان همچنین می‌توانند به‌صورت اختیاری اپلیکیشنی ترکیبی از شاردهای (بخش‌های) دارای مجوز بسازند و امنیت آنها را از طریق زنجیره عمومی بدون نیاز به مجوز تأمین کنند.

یافی همچنین اضافه کرد که هر دو ویژگی روی شبکه اصلی در دسترس هستند. در این بین، یافی هنوز در مورد زمان اجرای اتریوم ۲.۰ نظر مطمعنی ندارد. او گفت:

سخت است که بگوییم اتریوم ۲.۰ چگونه و چه زمان آماده خواهد شد.  ‌

سخن پایانی؛ هیچ بلاک چینی برتری ندارد

تا به اینجا، با وجود تمام مزیت‌های آشکاری که این پلتفرم‌ها دارند، هنوز هیچ‌کدام نتوانسته‌اند از لحاظ پذیرش کاربران، گوی سبقت را از اتریوم بربایند. با این حال، با توجه به اینکه پیاده‌سازی کامل و نهایی اتریوم ۲.۰ ممکن است حداقل یک تا دو سال به طول انجامد، هنوز هم احتمال تغییر اوضاع وجود دارد.

پلتفرم‌های گفته‌شده رقبایی بسیار جدی برای اتریوم هستند و با گذشت زمان و ارائه به‌روزرسانی‌های جدیدتر، رقابت بین این پلتفرم‌ها و اتریوم سخت‌تر می‌شود. حتی اگر اتریوم بتواند صدرنشینی خود را حفظ کند، پیشرفت‌های سایر پلتفرم‌ها در زمینه تعامل‌پذیری و مقیاس‌پذیری، بی‌شک جای پای آنها را برای طولانی‌مدت محکم می‌کند.