انواع شبکه های انتقال ارز دیجیتال و معرفی بهترین شبکه

اگرچه آگاهی از نکات فنی فناوری بلاک چین لزوماً پیش نیاز سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال نیست. اما دانستن اینکه برخی پارامترها چگونه کار می کنند می تواند مذاکره و پرداخت کمتر را آسان تر کند. با یادگیری در مورد شبکه های انتقال ارز دیجیتال ، می توانید از ارسال دارایی های دیجیتال به آدرس اشتباه جلوگیری کنید.

بنابراین اگر با شبکه های انتقال ارز دیجیتال و اصطلاحاتی مانند BEP20 آشنایی ندارید، ادامه این مقاله را حتما بخوانید زیرا می خواهیم در این مقاله برخی از برجسته ترین شبکه های انتقال ارز را بررسی کنیم.

معرفی کلی انواع بلاک چین

برای درک بهتر شبکه های انتقال ارز دیجیتال، ابتدا مهم است که فناوری بلاک چین و انواع آن را بشناسیم. به طور خلاصه، بلاک چین یک سیستم توزیع شده برای ثبت و گزارش اطلاعات است که به صورت غیرمتمرکز کار می کند.

پس از ظهور بیت کوین به عنوان نسل اول فناوری بلاک چین، به مرور زمان توجه به این فناوری جدید جلب شد و اکنون توسعه دهندگان در سراسر جهان هزاران ارز دیجیتال و پروژه های مختلف بلاک چین را منتشر کرده اند.

در حالی که این پروژه ها از فناوری بلاک چین استفاده می کنند، روش کار، اهداف و کاربران آنها با یکدیگر متفاوت است. از این رو شاهد ایجاد شبکه های مختلفی هستیم که هر کدام متناسب با نیازهای کاربر و جامعه هدف آنها طراحی شده است.

به طور کلی، این شبکه های بلاک چین به 4 دسته تقسیم می شوند: عمومی، خصوصی، کنسرسیوم و ترکیبی.

هر کدام از این دسته بندی ها کاربرد، مزایا و معایبی دارند. این ویژگی است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

بلاک چین عمومی

اولین نوع بلاک چین توسط بسیاری از ارزهای بازار دیجیتال مانند بیت کوین استفاده می شود.

بلاک چین عمومی بدون مجوز است، به این معنی که هر کسی می تواند در شبکه مشارکت کند و داده ها را مشاهده کند. پروژه هایی که از بلاک چین های عمومی استفاده می کنند معمولاً منبع باز هستند و هر کسی می تواند در عملیات آزمایشی، یافتن باگ ها و مشکلات یا ایجاد تغییرات در شبکه مشارکت کند.

این بلاک چین ها شبکه های غیرمتمرکز، ایمن و بسیار شفافی را ارائه می کنند که میزبان برنامه های مختلف هستند.

بلاک چین های خصوصی

دسته دوم، بلاک چین های خصوصی هستند که در مقیاس کوچک مانند یک شرکت یا سازمان استفاده می شوند. به همین دلیل به آنها بلاک چین تجاری نیز می گویند.

دسترسی به انسداد فردی نیاز به رضایت دارد و شرکت ها و سازمان ها می توانند با استفاده از این نوع مسدود کردن دسترسی به شبکه را کنترل کنند. یک بلاک چین خصوصی مشخص می کند که چه کسی می تواند داده ها را ببیند یا چه کسی می تواند تراکنش ها را تأیید و پردازش کند.

با توجه به اینکه این نوع بلاک چین ها در یک محیط محدود کار می کنند، سرعت بیشتری دارند و پردازش داده ها و تراکنش ها سریعتر از بلاک چین های عمومی است. با این حال، بلاک چین های خصوصی متمرکز تر هستند.

بلاک چین های ترکیبی

برخی از سازمان ها و کسب و کارها باید از برخی ویژگی های بلاک چین های عمومی و خصوصی به طور همزمان استفاده کنند. بلاک چین‌های ترکیبی پاسخی به این نیاز هستند و به سازمان‌ها اجازه می‌دهند تا یک سیستم خصوصی و مبتنی بر مجوز را با یک سیستم عمومی و بدون مجوز اجرا کنند.

با یک بلاک چین ترکیبی، شرکت ها و سازمان ها می توانند تعیین کنند که کدام اطلاعات به صورت خصوصی یا عمومی در دسترس خواهد بود. یک بلاک چین ترکیبی شفافیت بیشتری نسبت به بلاک چین خصوصی دارد، اما برخلاف بلاک چین عمومی، همه نمی توانند در شبکه شرکت کنند.

کنسرسیوم بلاک چین

نوع چهارم بلاک چین کنسرسیوم نامیده می شود که مانند یک بلاک چین ترکیبی عمل می کند، زیرا به جای یک سازمان، توسط چندین سازمان استفاده می شود. به عبارت دیگر، کنسرسیوم به انجمنی از چندین شرکت و سازمان اطلاق می‌شود که هدف بلاک چین را بهتر توضیح می‌دهند.

کنسرسیوم، ترکیبی از بلاک چین های عمومی و خصوصی، به شرکت ها و سازمان ها امکان همکاری و دسترسی به داده ها را می دهد. این نوع بلاک چین نسبت به بلاک چین عمومی شفافیت کمتری دارد، اما از امنیت و مقیاس پذیری بیشتری بهره می برد.

در حال حاضر، بیشتر ارزهای دیجیتال از بلاک چین های عمومی استفاده می کنند و شبکه های خصوصی خود را دارند. شبکه ای که تراکنش در آن انجام می شود می تواند با سایرین متفاوت باشد و این نکته ای است که در انجام تراکنش ها و نقل و انتقالات ارزی باید به آن توجه ویژه ای داشته باشید.

شبکه انتقال ارز دیجیتال چیست؟

برخی از شبکه های بلاک چین، علاوه بر ارائه خدمات و ارائه توکن های بومی، امکان انتقال سایر ارزهای بازار را نیز در بستر شبکه خود فراهم کرده اند.
این شبکه که شبکه انتقال ارز دیجیتال نام دارد، با کمک قراردادهای هوشمند و استانداردهای توکن کار می کند.

استاندارد توکن مجموعه ای از قوانین و شرایطی است که نحوه عملکرد توکن های دیجیتال در شبکه را مشخص می کند. شبکه های بلاک چین با استاندارد توکن خود می توانند علاوه بر توکن های بومی میزبان ارزهای دیجیتال و توکن های دیگر باشند.

به عنوان مثال، استاندارد توکن شبکه اتریوم ERC-20 نامیده می شود. بایننس هوشمند چین یکی دیگر از شبکه های صرافی دیجیتال محبوب است که از استاندارد توکن BEP-20 استفاده می کند.

با کمک قراردادهای استاندارد توکن و هوشمند. توسعه‌دهندگان می‌توانند توکن‌های پروژه خود را بر روی پلتفرم شبکه‌های موجود ارائه دهند و نیاز به توسعه یک بلاک چین جداگانه را از بین ببرند. این شبکه ها همچنین می توانند به عنوان وسیله ای برای انتقال به بازارهای دیجیتال مانند بیت کوین عمل کنند.

بنابراین، ما ممکن است دارایی های دیجیتال را علاوه بر پلت فرم اصلی شبکه به رسانه های دیگر بازار مانند پلت فرم BEP-20 منتقل کنیم. موضوعی که می تواند کارمزدها را کاهش دهد و معاملات را سرعت بخشد. همچنین با این شبکه امکان انتقال تراکنش های دیجیتال به برنامه های ناشناس فعال در سایر بلاک چین ها نیز وجود دارد.

با شبکه های انتقال ارز دیجیتال آشنا شوید

با ارائه شبکه های مختلف انتقال پول دیجیتال، این فرصت برای ما ایجاد شده است تا با توجه به نیاز خود بهترین شبکه انتقال پول دیجیتال را انتخاب کنیم. در زیر تعدادی از محبوب ترین و مهم ترین شبکه های انتقال را به همراه مزایای آنها فهرست می کنیم تا به شما در این انتخاب کمک کند.

BEP2

BEP2 استاندارد توکن مورد استفاده در BNB Beacon Chain است. انجام نقل و انتقالات و تراکنش ها در این شبکه مستلزم پرداخت بایننس کوین (BNB) به عنوان کارمزد است.
در حال حاضر، بسیاری از کیف پول های شناخته شده در بازار، از جمله Trust Wallet و Ledger، از توکن های BEP2 پشتیبانی می کنند.

یک آدرس بسته BEP2 معمولاً 42 کاراکتر است. این آدرس ها با bnb شروع می شوند و معمولاً به علامتی به نام MEMO نیاز دارند. Memo یک شناسه است که برای پردازش تراکنش ها و ارسال دارایی ها به کیف پول گیرنده استفاده می شود. در اینجا نمونه ای از آدرس و یادداشت کیف پول BEP2 آمده است:

bnb17tkjj8533e45w8w2g29ghxl8rpq59ypr3258j

یادداشت: 22527367613

مزایا و معایب شبکه های انتقال ارز دیجیتال BEP2

BEP2 اغلب در برخی از صرافی های ثابت (DEX) برای ساده سازی و کاهش هزینه های تراکنش بین ارزهای مختلف استفاده می شود. با این حال، BEP2 از قراردادهای هوشمند استفاده نمی کند و بنابراین با اکثر صرافی ها و توکن ها سازگار نیست.

BEP۲۰

BEP20 یکی دیگر از توکن های استاندارد بایننس است که توسط زنجیره هوشمند بایننس (BSC) استفاده می شود. این شبکه انتقال کارمزد کمتری نسبت به BEP2 دارد و تراکنش ها را سریعتر می کند. این شبکه همچنین با توکن های اتریوم BEP2 و ERC20 سازگار است و تراکنش های انجام شده در آنها مستلزم پرداخت ارز دیجیتال BNB به عنوان کارمزد است.

Trust Wallet، Ledger و Coinomi از جمله کیف پول هایی هستند که از این استاندارد و توکن های آن پشتیبانی می کنند.آدرس‌های کیف پول BEP20، مانند BEP2، معمولاً 42 کاراکتر هستند، به جز اینکه یادداشت حذف شده و با 0x شروع می‌شود.

مزایا و معایب BEP20

شبکه صرافی بایننس هوشمند چین در مدت کوتاهی پس از راه اندازی به دلیل کارمزد پایین و سرعت بالای تراکنش، به طور گسترده توسط کاربران و توسعه دهندگان مورد استفاده قرار گرفت. این شبکه در حال حاضر رقیب قوی اتریوم در فضای اپلیکیشن (Dapp) محسوب می شود.

قابل اعتماد بودن و پشتیبانی بایننس به عنوان بزرگ ترین صرافی ارز دیجیتال دنیا تاثیر بسزایی در موفقیت این شبکه صرافی داشته است. با این حال، تا به امروز، بایننس هوشمند چین به دلیل ماهیت متمرکز خود بارها مورد انتقاد قرار گرفته است.

شبکه های انتقال ارز دیجیتال ERC

ERC20 استانداردی است که توسط بلاک چین اتریوم استفاده می شود و با پشتیبانی از قراردادهای هوشمند، ERC20 تاکنون کاربردهای زیادی پیدا کرده است. لازم به ذکر است که هزینه انتقال شبکه ERC20 با ارز دیجیتال بومی اتریوم یعنی ETH پرداخت می شود.

با توجه به محبوبیت گسترده ERC20، این توکن استاندارد توسط بسیاری از کیف پول های موجود در بازار مانند Trust Wallet و MetaMask پشتیبانی می شود.

آدرس‌های ERC20 42 کاراکتر هستند و از 0x شروع می‌شوند:

0x71C7656EC7ab88b098defB751B7401B5f6d8976F |

مزایا و معایب ERC20

کارمزد تراکنش و انتقال در این شبکه معمولا زیاد است، اما اتریوم بسیار امن است و به دلیل وضعیت بالای آن؛ بسیاری از پروژه های دولتی از ERC20 برای توکن های خود استفاده می کنند.

ERC20 همچنین توسط بسیاری از برنامه های غیرمتمرکز مانند صرافی های ارز دیجیتال و کیف پول ها پشتیبانی می شود. بنابراین، اگر کاربر هر یک از این برنامه ها هستید، مهاجرت به پلتفرم اتریوم می تواند گزینه خوبی برای شما باشد.

TRC20

شبکه انتقال TRC20 برای ارز دیجیتال TRON است و از قراردادهای هوشمند استفاده می کند. مانند اتریوم، Tron به توسعه دهندگان و کاربران اجازه می دهد تا با استفاده از این استاندارد توکن های دیجیتالی خود را ایجاد و منتشر کنند. تراکنش های با این وضعیت نیازمند پرداخت به ارز دیجیتال TRX هستند.

شبکه Tron کیف پول خود را به نام TronLink برای این استاندارد راه اندازی کرد و علاوه بر این، کیف پول های محبوب دیگری مانند Trust Wallet از توکن های TRC20 پشتیبانی می کنند.

آدرس TRC20 معمولاً 34 کاراکتر است و با T شروع می شود:

TQwCQcJ4NsmwiMCejJeub&XyYidPv4uGC2

مزایا و معایب شبکه های انتقال ارز دیجیتال TRC20

دلیل اصلی محبوبیت این شبکه کارمزدهای بسیار پایین و سرعت بالای آن است که TRC20 را به گزینه ای مناسب برای انتقال ارزهای دیجیتال تبدیل می کند.

در مقایسه با TRC20، ERC20 امنیت کمتری دارد و توسط پلتفرم ها و کیف پول های کمتری پشتیبانی می شود.

NAB-5

شبکه انتقال نئو از استاندارد توکن NEP5 استفاده می کند که می توان آن را مشابه استاندارد ERC20 اتریوم در نظر گرفت. این استاندارد توکن در حال حاضر به طور گسترده در اکوسیستم نئو استفاده می شود و پروژه ها و توکن های دیجیتال زیادی بر اساس آن راه اندازی می شوند.

کیف پول Guarda و FreeWallet دو نمونه از کیف پول هایی هستند که از توکن های NEP5 پشتیبانی می کنند.

مزایا و معایب NEP5

علاوه بر سرعت بالا و کارمزد پایین ترید و انتقال پول، هزینه ایجاد و انتشار توکن های دیجیتال با NEP5 بسیار کمتر از سایر شبکه ها مانند اتریوم است. موضوعی که مورد توجه توسعه دهندگان قرار گرفته و اکنون اپلیکیشن های غیرمتمرکز مختلفی مانند صرافی های غیرمتمرکز و بسترهای وام دهی در نئو اکوسیستم فعال شده اند.

با این حال، NEO نسبت به سایر ارزهای رمزپایه محبوب مانند اتریوم و بایننس کمتر ناشناس و ایمن تر است.

Omni

Omni یکی از اولین پروتکل های زنجیره جانبی بود که بر روی بلاک چین بیت کوین ساخته شد و به عنوان یک شبکه های انتقال ارز دیجیتال عمل کرد. تولید توکن با Omni امکان پذیر است، اما معمولاً برای انتقال تتر (USDT) استیبل کوین استفاده می شود.

مزایا و معایب OMNI

با توجه به اینکه Omni یک پروتکل بارگذاری شده از شبکه بیت کوین است، تراکنش ها و انتقال توکن های OMNI را می توان از طریق صرافی ها و کیف پول هایی که بیت کوین را پشتیبانی می کنند انجام داد و منجر به استفاده کارآمد از آن می شود.

زمانی که Tether برای اولین بار در این پلتفرم شبکه منتشر شد، Omni Tether گزینه مناسبی برای انتقال در نظر گرفته نشد. زیرا انتقال Tether به Omni علاوه بر سرعت و امنیت کمتر نسبت به سایر شبکه های انتقال مدرن، می تواند کارمزد بالاتری نیز داشته باشد.

تنها چند نمونه از شبکه های انتقال در این مقاله آورده شده است و امروزه تنوع زیادی در این شبکه ها وجود دارد. بنابراین قبل از انتخاب شبکه باید به مواردی مانند کارمزد تراکنش، سرعت تراکنش و امنیت توجه کنید تا بتوانید بهترین شبکه را برای انتقال سریع و اقتصادی ارز دیجیتال انتخاب کنید.

فاکتورهای مهم در انتخاب شبکه های انتقال ارز دیجیتال

برخی از کیف پول‌ها تنها از یک شبکه پشتیبانی می‌کنند، اما اکثر صرافی‌ها و کیف پول‌ها به شما این امکان را می‌دهند که شبکه انتقال ارز را با توجه به نیاز خود انتخاب کنید.

انتخاب بهترین شبکه های انتقال ارز دیجیتال برای انجام تراکنش به عوامل مختلفی بستگی دارد. مهمترین این عوامل در زیر ذکر شده است.

هزینه

یکی از دلایل اصلی استفاده از شبکه صرافی به جای شبکه رایج ارز، کاهش کارمزد است. به عنوان مثال، انتقال بیت کوین در پلتفرم شبکه بایننس هزینه کمتری نسبت به انتقال بیت کوین بر روی پلت فرم اصلی بلاک چین دارد.

امروزه اکثر بلاک چین‌های جدید موجود در بازار مشکل کارمزد را حل کرده‌اند و بسیاری از شبکه‌های صرافی مانند Binance و Tron از کارمزد پایین بهره می‌برند. از سوی دیگر، اتریوم به عنوان یک شبکه انتقال گران قیمت شناخته می شود و در اوج استفاده از این شبکه، کارمزد آن به ده دلار می رسد.

انتقال در ریزتراکنش ها بسیار مهم است زیرا هزینه ها را تا حد زیادی کاهش می دهد.

سرعت

سرعت تراکنش ها یکی دیگر از مسائل مهم در انتخاب شبکه های انتقال ارز دیجیتال است. گاهی اوقات لازم است برای یک محصول یا خدمات به ارز دیجیتال پرداخت کنیم و این تراکنش ها باید در سریع ترین زمان ممکن انجام شوند.

مدت تایید تجاری در هر شبکه متفاوت است و هنگام بررسی سرعت شبکه رسانه باید به ظرفیت گسترش و پیکربندی شبکه توجه کنید. به عنوان مثال، در حالی که شبکه اتریوم می تواند 15 تراکنش در دقیقه را پردازش کند، در شبکه بایننس این تعداد به 120 تراکنش در دقیقه می رسد.

همچنین زمان بلاک در اتریوم 13 ثانیه است، در حالی که این بار در شبکه چین هوشمند Binance به 3 ثانیه رسیده است. بنابراین شبکه چین هوشمند Binance شبکه سریع‌تری نسبت به اتریوم است.

البته لازم به ذکر است که تراکنش ها در تمامی شبکه های انتقال ارز دیجیتال محبوب جهانی در عرض چند دقیقه انجام می شود و برای کاربران عادی بازار ارزهای دیجیتال، سرعت بیشتر به معنای تفاوت چندانی نیست.

کاربرد

اخیراً تمرکز روی DeFi و DApps افزایش یافته است و بسیاری از خدمات مختلف این بخش مانند کیف پول، صرافی‌ها و بازی‌های غیرمتمرکز، برنامه‌های مالی مانند وام و استقراض، سرمایه‌گذاری و غیره استفاده می‌کنند.

اگر شما نیز به این برنامه ها علاقه مند هستید، توجه به شبکه ای که روی آن کار می کنند بسیار مهم است. در حال حاضر شبکه اتریوم بزرگترین فضای غیرمتمرکز را ارائه می دهد و اکثر پروژه ها و برنامه ها در آن پیاده سازی می شوند. بنابراین این شبکه تحویل گزینه مناسبی برای کاربران این اپلیکیشن ها خواهد بود.

پشتیبانی از کیف پول و صرافی

در حالی که امکان انتقال توکن ها از یک شبکه به شبکه دیگر وجود دارد، محدودیت هایی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، نمی توانید توکن BEP20 را به آدرس شبکه ERC20 منتقل کنید.

با در نظر گرفتن این موضوع، استفاده از شبکه‌ای که بیشترین کیف پول‌ها و صرافی‌ها را پشتیبانی می‌کند، مهم است تا از پرداخت هزینه‌های اضافی تبدیل توکن اجتناب کنید.

زنجیره هوشمند بایننس، اتریوم و ترون محبوب ترین شبکه های انتقال هستند که توسط بسیاری از صرافی ها و کیف پول های ارز دیجیتال پشتیبانی می شوند.

تفاوت بین شبکه های ارز دیجیتال چیست؟

شبکه های انتقال در موضوعاتی مانند الگوریتم اجماع، استاندارد توکن، هزینه ها، سرعت، امنیت و مقیاس پذیری با هم تفاوت دارند.

کدام شبکه ارز دیجیتال برای تجارت بهتر است؟

شبکه کم کارمزد بهترین گزینه برای انجام معاملات است. Binance Smart China (BEP20) و Tron (TRC20) دو نمونه از این شبکه ها هستند که امنیت بالا و همچنین هزینه های پایین را ارائه می دهند.

چرا شبکه های ارز دیجیتال متفاوتی وجود دارد؟

با توجه به نیازهای مختلف کاربران و کاربردهای متفاوت ارز دیجیتال، شبکه های انتقال ارز دیجیتال متفاوتی ایجاد شده است که هر کدام اهداف و مزایای خاص خود را دارند.

آیا می توان پول را به شبکه های مختلف منتقل کرد؟

بله، امکان ارسال چندین سکه به چندین شبکه وجود دارد. به عنوان مثال، تتر ثبات کوین را می توان به شبکه های مختلف از جمله ERC20، BEP20 و TRC20 منتقل کرد.